400 ΧΡΟΝΙΑ ΣΑΙΞΠΗΡ


Το Τμήμα Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του
Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
διοργανώνει

Διεθνές Συμπόσιο

Η ΣΧΕΣΗ ΤΟΥ ΣΑΙΞΠΗΡ ΜΕ ΤΗΝ ΚΛΑΣΙΚΗ ΚΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΛΛΑΔΑ

22 Οκτωβρίου 2016

Αμφιθέατρο Τελλόγλειου Ιδρύματος Τεχνών
Αγίου Δημητρίου 158Α, Θεσσαλονίκη
 

Ο στόχος του συμποσίου είναι διττός: (1) να εξετάσει τη σχέση του Σαίξπηρ με τους αρχαίους Έλληνες συγγραφείς και δραματουργούς μέσα στο γενικότερο πλαίσιο της πρόσληψης των ελληνικών κλασικών κειμένων κατά την περίοδο της Αναγέννησης και (2) να συζητήσει την πρόσληψη του Σαίξπηρ στη σύγχρονη Ελλάδα, ειδικά στο χώρο του θεάτρου και της λογοτεχνικής μετάφρασης.

Σχετικά με το πρώτο θέμα, θα τεθεί το γενικότερο ερώτημα: τι είδους πηγές χρησιμοποίησε ο Σαίξπηρ και πώς τις μεταμόρφωσε με τη φαντασία του; Γνωρίζουμε πολλά για το πως ανασχημάτισε/ αναδημιούργησε τα λατινικά κείμενα που κληρονόμησε καθώς και πόσα χρωστά σε κορυφαίους Ρωμαίους συγγραφείς (Οβίδιο, Βεργίλιο, Σενέκα και πολλούς άλλους), αλλά βρισκόμαστε σε λιγότερο στέρεο έδαφος όταν μιλάμε για τη σχέση του με τους αρχαίους Έλληνες. Χωρίς να εμπλακούμε στην αιώνια συζήτηση για τις ελλιπείς γνώσεις του Σαίξπηρ στις αρχαίες γλώσσες (τα «ολίγα λατινικά και λιγότερα ελληνικά» που του αποδίδει ο Ben Jonson), μπορούμε να προσδιορίσουμε την επιρροή που μπορεί να είχε ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός στο έργο του; Σήμερα, νέες θεωρητικές προσεγγίσεις που εστιάζουν στις διαδικασίες της πρόσληψης και στη διαμόρφωση της διακειμενικότητας μπορούν να αποβούν πιο παραγωγικές και διαφωτιστικές απ’ ότι προηγούμενες προσεγγίσεις που έδιναν έμφαση στις άμεσες αναφορές. Η σχέση του Σαίξπηρ με την ελληνική αρχαιότητα είναι σημαντική για τους ερευνητές διότι διαφωτίζει τόσο το διάλογο μεταξύ χρονικά και γεωγραφικά απομακρυσμένων πολιτισμών όσο και τις διαδικασίες πολιτιστικής διαμόρφωσης και δημιουργικής μεταμόρφωσης. Είναι σημαντική για τους σύγχρονους Έλληνες διότι αποκαλύπτει τον τρόπο και τον βαθμό της επιρροής των προγόνων τους σε έναν δραματουργό της Αναγέννησης που κυριάρχησε και κυριαρχεί ακόμη στις θεατρικές σκηνές ανά τον κόσμο.  

Ως προς το δεύτερο θέμα–την πρόσληψη του Σαίξπηρ στη σύγχρονη Ελλάδα–το συμπόσιο θα προσπαθήσει να παρουσιάσει ένα μικρό αλλά αντιπροσωπευτικό δείγμα της δουλειάς ελλήνων καλλιτεχνών και μεταφραστών με σκοπό να καταδείξει πώς το έργο του βάρδου οικειοποιήθηκε και αναπαράχθηκε μέσα από τη λογοτεχνική μετάφραση και τη θεατρική παράσταση. Προσοχή θα δοθεί στο βαθμό ενσωμάτωσης του Σαίξπηρ στο σύγχρονο ελληνικό πολιτισμό και στη σκηνική του παρουσία συγκριτικά με τους αρχαίους Έλληνες δραματουργούς. 

Οργανωτική Επιτροπή

 

Κατερίνα Βλάμου
Αλέξιος Καραμανώλας
Αθηνά Μαντίδη
Μαρία Πισκιούλη

Θεατρική παράσταση

Το θεατρικό κομμάτι που παρουσιάζεται στο τέλος του συμποσίου, ένα απόσπασμα από την τελική σκηνή του έργου Ερρίκος Ε, είναι μια σύμπραξη του Τμήματος Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του ΑΠΘ και της Δραματικής Σχολής του ΚΘΒΕ, με φοιτητές-ηθοποιούς και από τις δύο σχολές. (Η Τινα Κροντήρη έγραψε τον πρόλογο, ετοίμασε και δίδαξε το αγγλικό κείμενο. Ο Γιάννης Ρήγας είχε την επιμέλεια του ελληνικού κειμένου, δίδαξε όλους τους ρόλους και σκηνοθέτησε ολόκληρη την παράσταση.)

Από το Τμήμα Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας πήραν μέρος:

Από τη Δραματική Σχολή του ΚΘΒΕ πήραν μέρος: